Materiały zamieszczone na stroniesą dostępne na licencji
CC-BY-NC-ND3.0 Polska
Projekt dofinansowany przez Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm Jutra”
W roku 2017 Centrum Dialogu im. Marka Edelmana realizuje nowy projekt edukacyjny, w całości poświęcony dzieciom. Poruszamy w nim tematy związane z dzieciństwem na przestrzeni wieków, powstawaniem Praw Dziecka oraz opisujemy warunki w jakich muszą dosrastać dzieci z całego świata.
Projekt edukacyjny "Raport 2017: Dzieci" jest naszym sposobem na upamiętnienie trzech tragicznych wydarzeń z Litzmannstadt Getto.
W styczniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali Obóz romski w Litzmannstadt Getto. 5000 Romów i Sinti z Burgenlandu (pogranicze węgiersko - austriackie) zostało przetransporotwanych do obozu zagłady Kulmhof w Chełmnie nad Nerem. Ponad połowę zamordowanych stanowiły dzieci do 13. roku życia.
We wrześniu 1942 roku z Litzmannstadt Getto do obozu zagłady Kulmhof wywieziono około 15 000 osób niezdolnych do pracy. Były to dzieci do 10. roku życia oraz dorośli powyżej 65. lat. W ten sposób naziści zamienili Getto w ogromny obóz niewolniczej pracy.
W grudniu 1942 roku na terenie Litzmannstadt Getto powstał Obóz dla Dzieci Polskich, zwany potocznie Obozem przy ul. Przemysłowej. Przez obóz przeszło około 3 000 polskich dzieci w wieku od 2 do 16 lat. W tragicznych warunkach, pod okiem sadystycznych strażników, zmuszano w nim dzieci do pracy na potrzeby Wermachtu.
Rocznice tych straszliwych wydarzeń skłoniły nas do zadania sobie pytania: Czy dzisiaj przestrzegane są prawa dziecka? Czy dzieci i młodzież w ogóle znają swoje prawa?
Młodzież biorąca udział w projekcie też zmierzyła się z tymi pytaniami. Z własnej inicjatywy, popychana wrodzoną ciekawością zagłębiała się w przeróżne historie związane z prawami dziecka. Ich łamaniem i walką o ich przestrzeganie.
Efektem tych poszukiwań będą 3 numery gazety "Raport 2017: Dzieci" całkowicie wykone przez młodzież. W gazetach poruszone zostaną bardzo trudne tematy, często ignorowane przez świat dorosłych. Gazety będą dostępne poniżej.
W tegorocznym projekcie zdecydowaliśmy się zrobić krok dalej i nie zajmować się tylko terią praw dziecka. Współnie z Domami Małego Dziecka w Łodzi zajmiemy się potrzebami najmłodszych, a często już ciężko doświadczonych przez los ludzi.
Poniżej przedstawiamy kilka przykłądowych artykułów. Gazety w formie online można przeczytać w dziale PUBLIKACJE ONLINE w kategorii MULTIMEDIA.
Gdy w pakistańskiej dolinie Swat w 2007 r. władzę przejęli talibowie, zaczęto zamykać szkoły prywatne. Działania te miały na celu ograniczenie dostępu dziewcząt do edukacji. Dwa lata po tych wydarzeniach jedenastoletnia wówczas Malala Yousafzai zaczęła pisać bloga w serwisie BBC Urdu. Zachęcił ją do tego radiowy korespondent z pobliskiego Peszawaru. On też zasugerował jej pisanie pod pseudonimem – Gul Makai oznaczającym „bławatek”. Pisała o działaniach władz i codziennym życiu w wiosce.
Prześladowanie i nietolerancja Cyganów zaczęła się razem z dojściem do władzy Adolfa Hitlera. Naziści głosili wyższość narodu niemieckiego w stosunku do innych ras i narodów, a w szczególności wobec Żydów i Cyganów. Pierwszym tego przejawem był zakaz małżeństw Niemców z osobami innej rasy (zawarty w 1935 r. w ustawach norymberskich). Zakazano również Żydom i Cyganom pełnienia służby w urzędach państwowych oraz w wojsku.
Na naszych wschodnich terenach Niemiec, szczególnie w „Kraju Warty”, zaniedbanie młodzieży polskiej rozwinęło się poważnie i stanowi groźne niebezpieczeństwo dla młodzieży niemieckiej. Przyczyny tego zaniedbania leżą przede wszystkim w nieprawdopodobnie prymitywnym standardzie życia Polaków. Wojna rozbiła wiele rodzin, a uprawnieni do wychowywania nie są w stanie wypełniać swoich obowiązków, polskie zaś szkoły zamknięto. Stąd też dzieci polskie, wałęsające się bez jakiegokolwiek nadzoru i zajęcia, handlują, żebrzą, kradną, stając się źródłem moralnego zagrożenia dla młodzieży niemieckiej.
Heinrich. Himmler
Wychowanie dzieci to bardzo odpowiedzialne i chyba najważniejsze zadanie dla rodziców. Jakie wartości przyświecają wychowaniu w innych kulturach? O wychowaniu dzieci w kulturze żydowskiej opowiada Miriam Rebecyn Szychowska, dyrektorka żydowskiego przedszkola „Matanel” w Łodzi, a prywatnie mama czwórki dzieci.
Historię ocalałej z Holokaustu Ireny Szczurek poznałam, uczestnicząc w organizowanym przez Centrum Dialogu spotkaniu dla międzynarodowej grupy studentów. Dobrze było usłyszeć historię z czasów II wojny światowej, w której mimo przeciwności losu i tragedii ludzkich, obcy człowiek potrafił tak mocno zżyć się z ratowanym dzieckiem.
5 września 1942 r. w łódzkim getcie rozpoczęła się Wielka Szpera. Nazwa wywodzi się od Allgemeine Gehsperre – całkowitego zakazu wychodzenia z domów nałożonego na osadzonych w Litzmannstadt Getto Żydów, podczas którego żydowscy policjanci i niemieccy żandarmi przeszukiwali domy i zabierali wszystkich nieprzydatnych do pracy, głównie chorych i zniedołężniałych, a także dzieci poniżej 10. roku życia. Szacuje się, że w trakcie Wielkiej Szpery do obozów zagłady wywieziono ponad 15 tys. osób.
Nie ma dzieci, są ludzie. Ten słynny cytat z Janusza Korczaka jest fundamentem dzisiejszej pedagogiki. Już na początku XX w. postulował poszanowanie dziecka na równi z dorosłymi.
